در پیجوییهای ژئوفیزیکی، تغییراتی را در شرایط زمینشناسی که ممکن است ناشی از وجود کانسارهای کانی باشد، از فاصلهای مشخص کشف میکنند.
هر عملیات اکتشاف شامل دو مرحله اصلی است: پیجویی و اکتشاف
مرحله پیجویی یا به عبارت دیگر کسب اطلاعات مقدماتی، اولین مرحله از کشف یک معدن است که در صورت رضایتبخش بودن نتایج حاصل، به معنی تولد یک معدن خواهد بود. هدف اصلی پیجویی، جستجو و تعیین محل یک آنومالی، یعنی یک ناهنجاری زمینشناسی با مختصات یک کانسار کانی است.
تصمیمگیری در مورد نوع کانی و محل پیجویی به پارامترهایی از جمله شرایط بازار، قیمت و میزان عرضه و تقاضا، کالاهای جایگزین و قابل رقابت، تولید و رشد، شرایط جغرافیایی و زمینشناسی مستعد و جو ی و تجاری مناسب بستگی دارد. به علت در معرض دید نبودن کانسارها، روشهای جستجو تلفیقی از روشهای جستجوی مستقیم و غیرمستقیم خواهد بود. روشهای مستقیم مانند آزمایشات فیزیکی و مشاهدهای، مطالعات زمینشناسی و نقشهبرداری، نمونهبرداری جهت پیجویی کانسارهای غیرفی و زغال سنگ که اغلب دارای رخنمون هستند یا در زیر روبارههای کم عمق واقعند، مناسب هستند؛ ولی برای کانسارهای فی به کارگیری روشهای غیرمستقیم مانند روشهای ژئوفیزیکی، ژئوشیمیایی و گیاهشناسی تقریبا اجتناب ناپذیر است.
پیجویی زمینشناسی، به کارگیری علم پیدایش و تشکیل کانسار کانی، نقشهبرداری ساختمانی و تجزیه و تحلیلهای کانیشناسی و سنگشناسی در کشف، تشخیص و ارزیابی پیگردهای کانی است.
در میان روشهای پیجویی غیر مستقیم، روش یا روشهای ژئوفیزیکی اهمیت ویژهای دارند. در پیجوییهای ژئوفیزیکی، تغییراتی را در شرایط زمینشناسی که ممکن است ناشی از وجود کانسارهای کانی باشد، از فاصلهای مشخص کشف میکنند. با استفاده از ابزار بسیار حساس تغییرات خواص فیزیکی زمین (ناهنجاریها) اندارهگیری میشوند. تشخیص اینکه آیا ناهنجاریها به دلیل وجود کانسار کانسنگ هستند یا نه بسیار پیچیده و مشکل است.
ژئوشیمی جدیدتر از ژئوفیزیک است. پیجویی ژئوشیمیایی تعیین کننده تغییرات جزئی ناشی از وجود ماده معدنی (معمولا فی) در نزدیکی محل پیجویی است، این تغییرات توسط بررسی ترکیب شیمیایی نمونههایی از آب، هوا، خاک و گیاهان مشخص میگردد. نکته حائز اهمیت این است که کشف اولیه ماده معدنی به وسیله روش ژئوشیمی تنها مقدمهای بر کشف مستقیم از طریق پیجویی زمینشناسی و یا پیجویی ژئوفیزیکی خواهد بود. باید دانست که ژئوشیمی برای یافتن زغال سنگ، کانیهای غیر فی، بوکسیت، سنگهای قیمتی یا کانسنگهای آهن، منگنز، کرومیت و تیتان مورد استفاده قرار نمیگیرند.
هدف مرحله اکتشاف که در ادامه مرحله پیجویی قرار دارد؛ تعیین حدود و ارزیابی آنها است. در اکتشاف، شکل هندسی، گستره و ارزش یک کانسار را با استفاده از تکنیکهایی مشابه پیجویی ولی با دقت بیشتری تعیین میشود.
مراحل پیشرفت در اکتشافات را میتوان به این صورت بیان کرد:
• نواحی تعیین شده بر اساس روش پیجویی از طریق تکنیکهای اکتشافی کاملا مشخص میگردند.
• به صورت بخشی و همچنین در کل منطقهٔ مشخص شده، نمونهبرداری صورت گرفته و به عبارت دیگر کانسار کانی صورت میپذیرد و نمونهها تجزیه میشوند.
• تناژ و عیار را از طریق اطلاعات به دست آمده از نمونهها تعیین و با استفاده از تناژ و عیار براورد شده درآمد حاصل را محاسبه کرده نهایتا مقدمات انجام مطالعات امکان سنجی معدنکاری فراهم میشود.
درباره این سایت